بازی های ورق از یک کارت به عنوان ابزار اصلی خود استفاده می کنند. این کارت ها ممکن است یک عرشه کارت بازی انگلیسی-آمریکایی (52 کارتی) باشد (مانند پل ، پوکر ، رامی و غیره) ، یک عرشه منطقه ای با استفاده از 32 ، 36 یا 40 کارت و علائم مختلف کت و شلوار (مانند برای عرشه بازی محبوب آلمانی) ، یک تاروت 78 تخته ای (که در اروپا برای انجام انواع بازی های ترفند بازی معروف به تاروت ، تاروک یا تاروچی استفاده می شود) ، یا یک عرشه مخصوص بازی های خاص (مانند ست یا 1000 کارت سفید خالی). Uno و Rook نمونه هایی از بازی ها هستند که در ابتدا با یک عرشه استاندارد بازی می شدند و پس از آن با عرشه های سفارشی تجاری شدند. برخی از بازی های قابل جمع آوری کارت مانند Magic: The Gathering با انتخاب کمی کارت که به صورت جداگانه از مجموعه های بزرگ موجود جمع آوری یا خریداری شده است ، انجام می شود.
برخی از بازی های رومیزی شامل یک کارت بازی به عنوان یک عنصر گیم پلی است ، به طور معمول برای تصادفی سازی یا پیگیری پیشرفت بازی. برعکس ، بعضی از بازی های با ورق مانند Cribbage از تخته ای با محرک استفاده می کنند ، به طور معمول برای حفظ امتیاز. تمایز بین دو ژانر در چنین مواردی بستگی به این دارد که کدام عنصر از بازی در بازی اصلی باشد. یک بازی رومیزی با استفاده از کارت برای کارهای تصادفی معمولاً می تواند از روش دیگری برای تصادفی سازی استفاده کند ، در حالی که Cribbage به همین راحتی روی کاغذ نمره گذاری می شود. این عناصر به عنوان مورد استفاده به سادگی سنتی و ساده ترین روش ها برای رسیدن به هدف خود هستند.
بازی های مداد و کاغذ
بازی های مدادی و کاغذی به غیر از نوشتن ، به تجهیزات خاصی احتیاج ندارند و یا به تجهیزات خاصی احتیاج ندارند ، اگرچه برخی از این بازی ها به عنوان بازی های رومیزی تجاری شده اند (به عنوان مثال Scrabble ، بر اساس ایده جدول کلمات متقاطع و مجموعه های tic-tac-toe با شبکه و قطعات جعبه ای به صورت تجاری در دسترس هستند). این بازی ها بسیار متفاوت هستند ، از بازی هایی با تمرکز بر روی طراحی مانند بازی های PLECTION و "اتصال نقاط" مانند جوانه ها ، به بازی های حروف و کلمات مانند Boggle و Scattergories ، تا بازی های پازل یک نفره و منطقی مانند سودوکو و جدول کلمات متقاطع معماها
یانکی تیم خوب